ښه وخت و، سختي وه، غربت و خو هرڅه په عزت و !
په اتیا یمه لسیزه کې به پښتنو یو بل له دومره مینه ورکوله چې ځلمې ځلمې الکان به ې خپلو کورونو ته د ځان سره وړل او د غرمې ډوډی به ې د هغوۍ د کورنی د ټولو غړو سره یو ځای خوړله، یو خلوص و، یو اعتماد او پښتونولي وه.
نن راشه چې که ورور او خور دې په کوټه کې ځانله پریښودل نو خطا کار شي!
الله پاک دې په مونږ رحم وکړي.
عاقبت خیر!
#فیلنګ د ځینو رسنیو رسۍ باید پریکړل شي!
No comments:
Post a Comment